Ο όρος κυφοσκολίωση συνδυάζει τους όρους «κύφωση» και «σκολίωση» που αναφέρονται σε ορατές παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης. ne.
Κύφωση ονομάζεται η πρόσθια κύρτωση (με όψη καμπούρας) και σκολίωση η πλευρική κλίση στο σημείο που η σπονδυλική στήλη σχηματίζει καμπύλη προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά. Κάθε πάθηση μπορεί να προκύψει ανεξάρτητα αλλά όταν εμφανίζονται μαζί ονομάζονται κυφοσκολίωση.
Η κυφοσκολίωση δεν είναι σπάνια και ενδέχεται να παρουσιαστεί εκ γενετής ή να εκδηλωθεί στη συνέχεια. Επίσημη διάγνωση είναι εφικτή μόνον ύστερα από ακτινογραφία ή τομογραφία. Σε περίπου 80% των περιπτώσεων δεν μπορεί να εντοπιστεί η αιτία, αν και σε μια μειοψηφία περιστατικών η αιτία οφείλεται σε άλλες υποκείμενες παθήσεις όπως η εγκεφαλική παράλυση ή η μυϊκή δυστροφία (καμπύλη στη σπονδυλική στήλη συναντάται και σε ηλικιωμένους οι οποίοι πάσχουν από οστεοπόρωση, παρόλο που δεν πρόκειται για πραγματική κύφωση).
Η θεραπεία εξαρτάται από την ηλικία του ασθενή, τη σοβαρότητα της νόσου και κατά πόσον ο κλινικός ιατρός θεωρεί ότι θα υπάρξει επιδείνωση με την πάροδο του χρόνου. Τα παιδιά ενδέχεται να φορέσουν ορθοπεδικό κηδεμόνα μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξή τους ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω κύρτωση. Στους ενήλικες, η θεραπεία αποσκοπεί κυρίως στην ανακούφιση του πόνου και, συνεπώς, προτιμώνται μη χειρουργικές επιλογές όπως αναλγητικά, άσκηση και τεχνικές με μη επεμβατικό μηχανικό αερισμό θετικής πίεσης NPPV.